دوستان عزیز، خوانندگان گرامی
فرا رسیدن سال نو را به شما تبریک می گوئیم و برایتان سالی انباشته از شادی، مهر و امید آرزومندیم.
جهان ما در میانه چرخشی عظیم قرار دارد. جریانی که در اعماق موجب و جهت دهنده وقایع است، تنش بین جهانی سازی بازار بمثابه آخرین انقلاب سرمایه داری، و پایان دولت-ملت ها بمثابه اصلی ترین ابزار توسعه آن در دو قرن گذشته است. به همین دلیل از آغاز، پروژه امپراتوری امریکا در بطن خود در تناقض با شکل مسلط توسعه کنونی سرمایه قرار داشت. امروز جهان دوران پسا امپراتوری را پشت سر می گذراند که پس لرزه های آن هم در « انقلاب های عرب» دیده می شود و هم در تلاش جنگ طلبانه ای که بیش از هرچیزترجمان نوستالژی تسلط از دست رفته است. اما اگر جنگ های عراق و افغانستان، شکست خورده و وامانده از اهداف اصلی آغاز خویش ، نماد تراژیک این تنش بودند، جنگ بر علیه لیبی به رهبری نیکلا سارکوزی، با اجماعی بسیار شکننده که حتی آلمان نیز در آن شرکت نکرده، بیشتر به یک بازی گذرا و کمدی شبیه است.
نیکلا سارکوزی که تا همین دیروز دیکتاتور لیبی را با فرش قرمزدر باغ الیزه پذیرا می شد، ناگهان نگران حقوق بشر و سرکوب مردم لیبی شده و آتش افروز اصلی حمله نظامی به این کشور گشته است. اما فریاد های بشر دوستانه نیکلا سارکوزی کسی را فریب نمی دهد، همانطور که هیاهوی دیکتاتور لیبی حول شعارهای ملی و ضد امپریالیستی. فرانسه اولین تامین کننده ابزار ضد شورش در بحرین است و تا آخرین لحظه خدمات سرکوبگرانه اش را در خدمت دیکتاتور تونس قرار داده بود . قذافی مدتهاست که کشورش را به بهشت چپاول شرکت های غربی تبدیل کرده است. صندوق بین المللی پول در بحبوبه سرکوب جنبش مقاومت مردم به تلاش های این کشور در جهت اصلاحات اقتصادی تبریک گفت *. اما یکبار دیگر قربانی جنون رهبران سیاسی در درجه اول مردم غیرنظامی اند. هیچکدام از جنگ های بیست سال گذشته ، از کوسوو تا عراق با گذار از افغانستان، که بنام دفاع از شهروندان آغاز شدند، جز مصیبت چیزی ببار نیاوردند و از جمله در حوزه سیاست دیکتاتورهای مورد نفرت مردم را به قهرمانان ملی تبدیل کردند و دمکراسی رویائی مورد نظر در هیچکدام از کشورها بوجود نیامد. نیکلا سارکوزی که بارها از سوی کمیسیون حقوق بشر اروپا به دلایل سخنان و سیاست های نژاد پرستانه اش مورد سرزنش قرار گرفته، پس از آنکه به اعتبار نظرسنجی ها از رقیب راست افراطی خود عقب افتاده، در جنگ با لیبی به دنبال یافتن اعتباری ملی است.
از سوی دیگر، انقلاب های عرب با افت و خیز راه خود را دنبال کرده و منظره ژئوپولتیک خاورمیانه را دگردگون می کنند. هیچ چیز دیگر مثل سابق نخواهد بود. طبیعی است که حامیان دیروزی دیکتاتورها، با تشدید تشنج های قومی و مذهبی به دنبال از زیر ضربه خارج کردن خود باشند. اما آنچنان که تجربه عراق نشان داد، چنین جنگ افروزی هائی اگرچه به آنها امکان خرید وقت را می دهد اما در نهایت آنچه از آن حاصل خواهد شد ضرورتا به نفع شان نیست.
در کنار این بیم و امیدها، سونامی ژاپن و بحران اتمی پس از آن نمایانگر شکنندگی تمدن بشری در مقابل وقایع غیر منتظره بود و بار دیگر در اروپا بحث سیاست تامین انرژی و تکیه آن بر انرژی اتمی را مطرح کرد. آنچه در میان هیاهوهای رسانه حول این بحران اغلب در پرده باقی مانده ، سیاست صرفه جوئی شرکت های تامین انرژی ژاپن است که در نهایت امنیت سود سهامداران را در الویت نسبت به امنیت شهروندان قرار دادند. سود پرستی سرمایه داری سهام سالاری نیز نقش ویرانگر خود را در این بحران نشان داده، هرچند هرگونه انتقادی از آن مدتهاست که در رسانه های مسلط سانسور می شود.
* سایت رسمی صندوق بین المللی پول:
http://www.imf.org/external/np/sec/pn/2011/pn1123.htm
خوانندگان یکبار دیگر با آرزوی سالی خوش شما را به خواندن مقالات ماه مارس دعوت می کنیم.
بيداري اعراب چه تغييراتي پديد مي آورد
اخوان المسلمين خواهان «انتقالي مهارشده» اند
مکانيسم هاي اتوماتيک خبر رساني
موج انقلاب های عرب وزیر امور خارجه فرانسه را با خود برد
«جنگ پليد» ارتش آزاديبخش در کوسوو
مکزيک از استقلال سياسي اش چشم مي پوشد
ارتش ها، مردم و حاکمان اقتدا گرا
نتيجه گيري هاي تکان دهنده گزارش جنايات جنگي در کوسوو
دوستان عزیز، خوانندگان گرامی
فرا رسیدن سال نو را به شما تبریک می گوئیم و برایتان سالی انباشته از شادی، مهر و امید آرزومندیم.
جهان ما در میانه چرخشی عظیم قرار دارد. جریانی که در اعماق موجب و جهت دهنده وقایع است، تنش بین جهانی سازی بازار بمثابه آخرین انقلاب سرمایه داری، و پایان دولت-ملت ها بمثابه اصلی ترین ابزار توسعه آن در دو قرن گذشته است. به همین دلیل از آغاز، پروژه امپراتوری امریکا در بطن خود در تناقض با شکل مسلط توسعه کنونی سرمایه قرار داشت. امروز جهان دوران پسا امپراتوری را پشت سر می گذراند که پس لرزه های آن هم در « انقلاب های عرب» دیده می شود و هم در تلاش جنگ طلبانه ای که بیش از هرچیزترجمان نوستالژی تسلط از دست رفته است. اما اگر جنگ های عراق و افغانستان، شکست خورده و وامانده از اهداف اصلی آغاز خویش ، نماد تراژیک این تنش بودند، جنگ بر علیه لیبی به رهبری نیکلا سارکوزی، با اجماعی بسیار شکننده که حتی آلمان نیز در آن شرکت نکرده، بیشتر به یک بازی گذرا و کمدی شبیه است.
نیکلا سارکوزی که تا همین دیروز دیکتاتور لیبی را با فرش قرمزدر باغ الیزه پذیرا می شد، ناگهان نگران حقوق بشر و سرکوب مردم لیبی شده و آتش افروز اصلی حمله نظامی به این کشور گشته است. اما فریاد های بشر دوستانه نیکلا سارکوزی کسی را فریب نمی دهد، همانطور که هیاهوی دیکتاتور لیبی حول شعارهای ملی و ضد امپریالیستی. فرانسه اولین تامین کننده ابزار ضد شورش در بحرین است و تا آخرین لحظه خدمات سرکوبگرانه اش را در خدمت دیکتاتور تونس قرار داده بود . قذافی مدتهاست که کشورش را به بهشت چپاول شرکت های غربی تبدیل کرده است. صندوق بین المللی پول در بحبوبه سرکوب جنبش مقاومت مردم به تلاش های این کشور در جهت اصلاحات اقتصادی تبریک گفت *. اما یکبار دیگر قربانی جنون رهبران سیاسی در درجه اول مردم غیرنظامی اند. هیچکدام از جنگ های بیست سال گذشته ، از کوسوو تا عراق با گذار از افغانستان، که بنام دفاع از شهروندان آغاز شدند، جز مصیبت چیزی ببار نیاوردند و از جمله در حوزه سیاست دیکتاتورهای مورد نفرت مردم را به قهرمانان ملی تبدیل کردند و دمکراسی رویائی مورد نظر در هیچکدام از کشورها بوجود نیامد. نیکلا سارکوزی که بارها از سوی کمیسیون حقوق بشر اروپا به دلایل سخنان و سیاست های نژاد پرستانه اش مورد سرزنش قرار گرفته، پس از آنکه به اعتبار نظرسنجی ها از رقیب راست افراطی خود عقب افتاده، در جنگ با لیبی به دنبال یافتن اعتباری ملی است.
از سوی دیگر، انقلاب های عرب با افت و خیز راه خود را دنبال کرده و منظره ژئوپولتیک خاورمیانه را دگردگون می کنند. هیچ چیز دیگر مثل سابق نخواهد بود. طبیعی است که حامیان دیروزی دیکتاتورها، با تشدید تشنج های قومی و مذهبی به دنبال از زیر ضربه خارج کردن خود باشند. اما آنچنان که تجربه عراق نشان داد، چنین جنگ افروزی هائی اگرچه به آنها امکان خرید وقت را می دهد اما در نهایت آنچه از آن حاصل خواهد شد ضرورتا به نفع شان نیست.
در کنار این بیم و امیدها، سونامی ژاپن و بحران اتمی پس از آن نمایانگر شکنندگی تمدن بشری در مقابل وقایع غیر منتظره بود و بار دیگر در اروپا بحث سیاست تامین انرژی و تکیه آن بر انرژی اتمی را مطرح کرد. آنچه در میان هیاهوهای رسانه حول این بحران اغلب در پرده باقی مانده ، سیاست صرفه جوئی شرکت های تامین انرژی ژاپن است که در نهایت امنیت سود سهامداران را در الویت نسبت به امنیت شهروندان قرار دادند. سود پرستی سرمایه داری سهام سالاری نیز نقش ویرانگر خود را در این بحران نشان داده، هرچند هرگونه انتقادی از آن مدتهاست که در رسانه های مسلط سانسور می شود.
* سایت رسمی صندوق بین المللی پول:
http://www.imf.org/external/np/sec/pn/2011/pn1123.htm
خوانندگان یکبار دیگر با آرزوی سالی خوش شما را به خواندن مقالات ماه مارس دعوت می کنیم.
بيداري اعراب چه تغييراتي پديد مي آورد
اخوان المسلمين خواهان «انتقالي مهارشده» اند
مکانيسم هاي اتوماتيک خبر رساني
موج انقلاب های عرب وزیر امور خارجه فرانسه را با خود برد
«جنگ پليد» ارتش آزاديبخش در کوسوو
مکزيک از استقلال سياسي اش چشم مي پوشد
ارتش ها، مردم و حاکمان اقتدا گرا
نتيجه گيري هاي تکان دهنده گزارش جنايات جنگي در کوسوو
اين نامه به دنبال عضو يت شمادرگروه كتابهاي رايگان فارسي ارسال شده است.
آدرس ارسال نامه:
persianebooks@googlegroups.com
براي قطع اشتراك :
persianebooks+unsubscribe@googlegroups.com
با توجه به هماهنگي به عمل آمده با خوانندگان محترم،مطالب وكتابهاي با جهت گيري ضد دولتي وديني براي اين گروه ارسال نخواهد شد
لطفا موقع ارسال نامه به گروه حتما موضوع نامه را نيزبطور كامل ذكر كنيد
http://groups.google.com/group/persianebooks?hl=en
برای کمک به تداوم کار ما نامه های گروه را براي دوستان كتابخوان خود بفرستید
واز آنها بخواهید که در گروه عضو شوند.
وبلاگ ما:
http://persianbooks2.blogspot.com
آیینه وبلاگ
http://roumii.blogspot.com/
خبر خوان وبلاگ:
http://feeds.feedburner.com/ketabxaneh
آدرس خبرخوان مطالب جالب ديگر تارنماها:
http://feeds.feedburner.com/KetabdarsShared
براي عضويت در گروه به اين آدرس نامه دهيد:
persianebooks+subscribe@googlegroups.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر