| http://sociologyofiran.com/index.php?tion=com_content&task=view&id=707&Itemid=65
به طور مطلق با اين بحث كه ژن ما ايراني‌ها معيوب است مخالفم. بر اين نگرش به گمان من دو تا ايراد اساسي وارد است: اولاً كساني كه كار را به خرابي ژن مي‌كشند مي‌خواهند كه اين مسئوليت‌گريزي تاريخي‌مان در مواجهه با خودمان دست نخورده بماند. چون وقتي ژن خراب باشد، پس من ايراني در اين خرابي مسئوليتي ندارم و از آن مهمتر، از دست من ايراني براي تغيير وضعيتي كه در آن هستم چه كاري برمي‌آيد؟ ثانياً، اين نگرش با كاهلي و تن‌پروري گسترده دامن‌مان در برخورد با مسائل و مشكلاتي كه داريم نيز همخواني دارد. وقتي اشكال از ژن باشد، اصلاً منطقي است كه من كاري نكنم چون نه تنها نتيجه‌اي حاصل نخواهد شد بلكه وقتي ژن ضايع باشد بهتر است كه از اين كارها نكنيم پاسخ اين پرسش اساسي بسيار مفصل است ولي، از جمله به اين دليل كه ما هميشه منتظريم تا كسي بيايد و ما را نجات بدهد. نمي‌دانم زمينه‌هاي فرهنگي اين چشم‌انتظاري چيست؟ ولي متأسفانه همين ديدگاه سبب شده است كه ما خودمان را فاعل تاريخ نبينيم بلكه بيشتر خود را مفعول تاريخ مي‌دانيم. باور گسترده به تئوري‌هاي گوناگون توطئه در ايران كه با خصلت مسئوليت گريزانه ما عميقاً سازگاري دارد ناشي از اين است كه تقريباً در هيچ عرصه‌اي راضي به پذيرش هيچ مسئوليتي نيستيم. به سخن ديگر، اگر همت كنيم- كه اغلب نمي‌كنيم- و به مشكلات‌مان بپردازيم اغلب به جاي علت‌يابي علت تراشي مي‌كنيم و طبيعي است كه با علت تراشي مشكلمان رفع نمي‌شود. آن وقت است كه توطئه‌پنداري به دادمان مي‌رسد.
Goftegu ba Dr. Ahmad Seyf: http://sociologyofiran.com/index.php?option=com_content&task=view&id=707&Itemid=65 - -- Psssst! Schon das coole Video vom GMX MultiMessenger gesehen? Der Eine für Alle: http://www.gmx.net/de/go/messenger03
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر